-
1 yaban
yaban Wildnis f, Einöde f; Wilde(r); wild, Wild-;-i yabana atmak nicht für voll nehmen A; fig hinweggehen (über A); verachten;yabana gitmek fig verpuffen;yabana söylemek fam Stuss reden
См. также в других словарях:
yabana söylemek — saçma sözler söylemek, boşa konuşmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
yaban — is., Far. yābān 1) İnsan yaşamayan ıssız yer 2) Issız yerde yaşayan veya yetişen canlı Yaban keçisi. Yaban kedisi. Yaban sarımsağı. 3) sf. Issız Yalnız, yaban ormanda yaşayan yerliler bu zehrin ilacını bilirler. F. R. Atay 4) hlk. Yabancı, el,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
